Eerste braif aan Korintiërs 15
012 Wat dat evengelie aangaait, bruiers en zusters, dat ik joe verkundegd heb, dat ie ook aannomen hebben, doar ie ook joen vasteghaid in vonden hebben, doar ie ook deur red worden, ... ik wol joe (nog ais) waiten loaten, wat dat inhuil zo as ik joe dat verkundegd heb, om te zain of ie dat nog goud onder t verstand hebben. Aans zol ie vergees leufd hebben. Mor doar wil ik nait aan!
03t Vernoamste dat ik joe leerd heb - en zo haar ik t ook deurkregen - is dit: Christus is sturven veur ons zunden, net as de Schrift dat zegd haar;
04is begroaven en op daarde dag weer opwekt, net as de Schrift dat zegd haar;
05het zok aan Kefas zain loaten en loater ook aan de twaalm;
06het zok loater ook zain loaten aan meer as viefhonderd bruiers tougelieks; mainsten van heur leven nog, n poar binnen overleden;
07het zok nog weer loater aan Jakobus zain loaten en dou aan ale apostels,
08en het zok t alderlest ook aan mie zain loaten, dij onvoldroagen vrucht mag k wel zeggen.
09Ik bin ja minste van ale apostels. k Verdain noam van apostel nait. k Heb ja achter God zien gemainte heer zeten.
10 Nee, deur God zien grode goudhaid bin ik worden wat ik bin. En grode goudhaid dij hai mie bewees, het nait veur niks west. k Heb haarder pokkeld as aal dij aandern. Of nee, ik zulm nait, mor God zien grode goudhaid dij mie bieston.
11 Liekegoud: ik of zai, zó verkundeg wie en zo bin ie tou geleuf kommen.
12 As ter nou van Christus verkundegd wordt: "Hai is tou dood oet opstoan," hou kinnen paardie van joe den zeggen: "Dat kin ja nait dat doden weer opstoan."
13 As t nait bestaait dat doden opstoan, is Christus ook nait opwekt.
14 En as Christus nait opwekt is, den het ons bosschop niks om hakken en joen geleuf net zo min.
15 Den wor wie ook trappaaierd op n vaalze verkloaren over God. Wie hebben God ja aanvreven dat e Christus opwekt het. En dat het e naít, as ter teminnent gain doden opwekt worden.
16 As doden ja nait opwekt worden, den is Christus ook nait opwekt.
17 En as Christus nait opwekt is, den het t gain zin dat ie leuven. Den zit ie nog vertoesd in joen zunden.
18 Den binnen ook wèl in Christus sturven binnen, verloren goan.
19 As ons hoop op Christus bepaarkt blift tou dit levent, den bin we de allergrootste stumpers.
20 Mor nikstervan! Christus is aal tou dood oet opwekt, as eerste dij van dodenakker inhoald is.
21 Nou t ja aan n mensk te daanken is dat mensken staarven, is t ook aan n mensk te daanken dat doden opstoan.
22 Krekt as ze altmoal overlieden omreden ze heuren bie Adam, zo zellen ze ook altmoal leventeg moakt worden, omreden ze heuren bie Christus.
23 Mor wel altmoal op rieg òf: t begunt mit Christus; loater as Christus komt, volgen wèl bie Christus heuren.
24 Den komt t èn, en zel e t keunenkschop aan zien God en Voader overdroagen. Dat gebeurt as e aal dijent dij regaaiern en gezag of macht hebben, oetschoakeld het.
25 Hai mout ja zo laank keunenk blieven, tot e ale vijanden aan zien vouten legd het.
26 As leste vijand wordt dood oetschoakeld.
27 God het ja ales onder zien macht brocht. Mor as doar zegd wordt: "Ales het e onder zien macht brocht," den vaalt hai doar vanzulm nait onder, dij dat doan het.
28 En as ales onder Zeun zien macht brocht is, zel ook Zeun zulm zok overgeven aan wèl hom boas over ales moakt het. Den kin God bie altmoal t ain en t aal wezen.
29 Wat zollen aans dij mensken der mit winnen, dij zok deupen loaten as ze al mit ain bain in t graf stoan? As doden tóch nait opwekt worden, woarom loaten zai zok nog deupen as ze op t punt stoan te staarven?
30 Zulfde vroag geldt óns net zo goud! Wie lopen ja ale uur gevoar,
31 elke dag heb ik dood veur ogen. Joa wis! Veur dat zeggen kin k mie beroupen op wat ié van mie snaren in Christus Jezus, ons Heer.
32 As ik in Efeze, om zo mor te zeggen, mit wilde daaiern vochten heb, wat heb ik ter aan? As doden nait opwekt worden, loat we den mor eten en drinken, mörgen goan we ja toch dood!
33 Loat joe nait oet joen koers brengen: "Heb ie min volk as moat, t bedaarft joen goud gedrag!"
34 Sloap joen roes mor ais fersounlek oet, en zundeg den nait laanger. Paardie lu hebben ja lak aan God. Ik zol zeggen: ie mozzen joe schoamen!
35 "Mor," zo heur ik ain vroagen, "hou worden doden opwekt? En in wat veur gedoante kommen ze weer?"
36 Wat n verstand! Joen zaaigoud mout toch eerst staarven veurdat t leven gaait?
37 En wat ie zaaien het nait vörm dij t loater krigt. Nee, t is n noakende korrel, zeg mor van waait of van n aander gewas.
38 Mor God geft ter n vörm aan zo as hai dat wild het. Aan elke soort zoad zien aigen vörm.
39 Ale vlaais is nait geliek: mensken, vij, vogels, vizzen ... altmoal aans.
40 Aan hemel vin ie bepoalde dingen, op eerde ook. Mor dij aan hemel hebben n aander glaans as dij op eerde.
41 Zun zien glaans is aans as moan zienent. En dij van steerns is weer aans. Aine steern bie aander scheelt ook ja nog in helderhaid.
42 Zo gaait t nou ook as doden opstoan: wat zaaid wordt, vergaait, wat opstaait, vergaait nait.
43 Wat zaaid wordt, doar kiek ie op deel; wat opstaait, doar kiek ie hoog bie op. Wat zaaid wordt, is seupel; wat opstaait, is staark.
44 t Liggoam dat zaaid wordt, is maarkt deur bloud. t Liggoam dat opstaait, is maarkt deur de Gaist. Gliekegoud as t eerste, bestaait ook dat twijde.
45 Zo staait t ter ook: "Eerste mensk, Adam, wer n wezen van vlaais en bloud," mor leste Adam wer n Gaist dij leventeg moakt.
46 Mor dat liggoam dat maarkt is deur Gaist, komt nait t eerst! Nee, t liggoam dat maarkt is deur bloud, en dén t liggoam dat maarkt is deur Gaist.
47 Eerste mensk komt van eerde heer en is oet klaai. Twijde mensk komt van hemel heer.
48 Net as dij (eerste) mensk oet klaai, binnen ook aal dijent dij oet klaai binnen. En net as dij mensk oet hemel, binnen ook aal dijent dij oet hemel heer binnen.
49 En zo as wie (eerst) der oet zagen as dij mensk van klaai, zel we (ainmoal) der oetzain as dij mensk oet hemel.
50 Dit wol k mor zeggen, bruiers en zusters: vlaais en bloud kinnen God zien riek nait aarven; net zo min kin wat aan bedaarf onderheveg is, t onbedaarvelke aarven.
51 Luster! Den zel k joe n gehaaim vertellen: wie zellen nait altmoal staarven, mor wel altmoal n veraandern ondergoan:
52 inains, nait meer as dat ie mit ogen knippern, as veur t lest op trompet bloazen wordt. Den zel trompet ja heurd worden en zellen doden opwekt worden, om nooit meer te vergoan. En den zel wié veraanderd worden.
53 Dit slietsk en staarvelk wezen mout eerst ja in n nije hoed, dij nait slit of staarft.
54 En as t zo wied is, zel dizze oetsproak van de Schrift oetkommen: "Dood is verswonnen, is overwonnen.
55 Hou wolstoe, dood, t nou winnen? Woar blift nou, dood, dien angel?"
56 Zunde is t, doar dood mit stekt. En wet is t, dij zunde boas over ons moakt.
57 Mor daank aan God, dij t óns winnen let deur ons Heer Jezus Christus.
58 Doarom, mien laive bruiers en zusters, stoa vaast in joen schounen en loat joe nait omproaten! Dou aaltied mor wat ekstroa veur de Heer. Ie waiten ja, as ie joe in de Heer zien dainst verweren, dat dat nait vergees is.
|
